Zo, het eerste deel, fietsen vanaf Rome en dan door Umbrië en Toscane, zit er op. Het volgende doel is Basel. Dat lijkt wel heel ver, maar eenmaal over de Apennijnen, door de Po-vlakte, vanaf Bergamo en het Comomeer even een flinke aanloop en een stoere aanval op de Alpen, Wilhelm Tell een hand geven en je flierefluit al weer langs de Rijn en de boorden van de Bodensee. En dan is Basel al min of meer in zicht. Toch? En na Basel ruiken we al weer de stal. Maastricht is dan nog zo’n 620 km.
In werkelijkheid zal nog menig druppel vallen. Is het niet van onze bezwete lichamen, dan wel uit de onvoorspelbare luchten. Fotogeniek allemaal, maar wij zitten er af en toe wel mooi mee opgescheept. Het is dat de temperaturen op niveau zijn (+25) en volop zon tot zeker drie uur. Gisteren onderweg ruim anderhalf uur geschuild voor een venijnig onweer. Kwamen laat aan op Camping International nabij Firenze / Florence. Was geen ramp, want we hadden toch een dagje rust ingelast, maar met een natte zooi aankomen, dat is voor ons niet zoals het hoort.
Florence maakt weer veel goed. Het weer is er voortreffelijk, wederom volop op zon en aan toeristen geen gebrek. Denk nu niet, dat je David van Michelangelo ( het origineel) of in het Uffizi werken van Leonarda da Vinci, Rafaël, Titiaan en Caravaggio zo maar kunt bekijken. Gewoon omdat je toch in de buurt was. Nee, dat zit er anno 2023 niet meer in. Mocht je toch nog een ticket kunnen bemachtigen, dan zijn er nog 1473 voor je in de rij. Je zult het moeten doen met de Ponte Vecchia, Duomo, Piazza della Signoria met de Neptunusfontein en Perseus met het hoofd van Medusa. In de vrije openlucht.
Zo rond drie uur maar weer naar huis. De drukte werd ons te veel. Zaterdagdrukte? Of omdat Zuid-Duitsland op dit moment een late mei vakantie heeft? Müncheners en Freiburgers zijn in grote getale hier neergestreken. Overigens hofliche, nette Leute. Een rustdag geeft ook nog de gelegenheid om het materiaal nog even goed bij langs te lopen. En, in mijn geval, de remmen opnieuw af te stellen. Was wel nodig. En een paar nieuwe remblokjes over 500 km is ook geen overbodige luxe.
De afgelegde afstand tot nu toe is plm. 500 km, maar ondanks dat het hoogste punt 660 meter was, wel al meer dan 5.000 meter omhoog gefietst. En maar 4.290 naar beneden. In totaal 10 km singletracks, 50 km (fiets)pad, 310 km over straat/weg (met veel gaten en scheuren), 20 km provinciale weg en rond de 70 km over ‘onbekend terrein’, kruip door sluip door. De 50 km onverharde delen waren het mooist. Autovrij en midden tussen de nachtegalen, bijeneters en ander gevogelte. En …niet vergeten ….u moet de groeten hebben van dat wilde zwijn. Het gaat goed met hem. De natuur is hier door de overvloedige regenval sowieso waarschijnlijk de winnaar.
Vanaf het medisch front kan gemeld worden, dat Hildes’ kwetsuren zienderogen aan het herstellen zijn. Mijn Mona Lisa kan tegen een stootje.
Gelukkig fietsen jullie niet zo snel als je schrijft in de eerste regels. Anders ben je snel klaar met dit verhaal. Gr. Hans
BeantwoordenVerwijderen